گوش تیزی

لغت نامه دهخدا

گوش تیزی. ( حامص مرکب ) حالت و چگونگی گوش تیز. تیزگوشی. رجوع به تیزگوشی شود.

فرهنگ فارسی

نیرومندی شنوایی قوت سامعه .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم