لغت نامه دهخدا گلقند اصل. [ گ ُ ق َ دِ اَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گلشکر که در آفتاب تربیت یافته باشد نه بر آتش. ( الفاظ الادویه ). رجوع به گلقند آفتابی شود.
