گذاره بردن

لغت نامه دهخدا

گذاره بردن. [ گ ُ رَ / رِب ُ دَ ] ( مص مرکب ) عبور دادن. گذراندن :
گذاره برد سپه راز ده دوازده رود
به مرکبان بیابان نورد کوه گذار.فرخی.

( مصدر ) عبور دادن گذارندن : گذارده برد سپه را زده دوازده رود بمرکبان بیابان نورد کوهگذار . ( فرخی )