کارد زدن

لغت نامه دهخدا

کارد زدن. [ زَ دَ ] ( مص مرکب ) ضرب بوسیله کارد.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ضربت خوردن با کارد : [ از مقربان یکی خود را بر سلطان افکند او را نیز کارد زد ] . ( سلجوقنام. ظهیری )
آنکه کارد بکسی زند چاقوکش
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم