وول زدن

لغت نامه دهخدا

وول زدن. [ زَ دَ ] ( مص مرکب ) ( در تداول ) وول خوردن. جنبیدن چون کرم. در هم شدن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ): مردم مانند مورچه بدون اراده در هم وول می زدند.

فرهنگ فارسی

(مصدر ) وول خوردن : مردم ... درجاده های مخصوص بخودشان مانند مورچه بدون اراده در هم وول میزدند .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم