هیر و ویر

لغت نامه دهخدا

هیر و ویر. [ رُ ] ( اِ مرکب ) در تداول عامه آنگاه به کار رود که مردم در آشفتگی و درهمی و انبوهی و ازدحام بوند و کس مر کس را نایستد.
- امثال :
میان این هیر و ویر بیا زیر ابروم بگیر.

فرهنگ فارسی

در تداول عامه آنگاه بکار رود که مردم در آشفتگی و درهمی و انبوهی و ازدحام بودند و کس مر کس را نایستد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم