مشبک قلعه

لغت نامه دهخدا

مشبک قلعه. [ م ُ ش َب ْ ب َ ق َ ع َ / ع ِ ] ( اِ مرکب ) کنایه از مجمره و عودسوز. ( برهان ). عودسوز و مجمر. ( ناظم الاطباء ). || کنایه از آسمان. ( برهان ) ( از ناظم الاطباء ). آسمان پرستاره :
رومیان بین کز مشبک قلعه بام آسمان
نیزه بالا از برون خونین سنان افشانده اند.خاقانی.