مداد فروش

لغت نامه دهخدا

مدادفروش. [ م ِ / م َ ف ُ ] ( نف مرکب ) کسی که مرکب می فروشد. ( ناظم الاطباء ). فروشنده مرکب. این بیت رامؤلف آنندراج از سیفی شاهد آورده است :
روز من از مدادفروشی اگر شب است
تنها ز بخت نیست که علت مرکب است.
و در آن «مدادفروشی » را با یاء وحدت و مصدری هر دو می توان خواند، هم به معنی معشوقی که پیشه اش مرکب فروشی است ، و هم به معنی مدادفروشی و کنایه از قلمزدن و کتابت. || آنکه قلم مداد می فروشد. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

کسی که مرکب می فروشد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم