لغت نامه دهخدا لال شهباز. [ ش َ ] ( اِخ ) درویشی که صاحب کمال بوده است مگر اکثر قلندران به او اعتقاد تمام دارند و بوقت بنگ نوشی او را یاد کنند. ( غیاث ).
