غبار شستن

لغت نامه دهخدا

غبار شستن. [ غ ُ ش ُ ت َ ] ( مص مرکب ) و غبار فروشستن. گرد بر طرف کردن و زدودن. || مجازاً تیرگی و افسردگی از دل بیرون راندن :
چو دستت دهد مغز دشمن برآر
که فرصت فروشوید از دل غبار.سعدی.که میشوید غبار کلفت از دل عندلیبان را
در آن گلشن که گل از خون خود رخسار میشوید.صائب.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - شستن گرد و غبار برطرف کردن غبار . ۲ - زدودن اندوه از دل .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم