عود قرمز

لغت نامه دهخدا

عود قرمز. [ دِ ق ِ م ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گیاهی است پایا، از تیره برغست ها که بیشتر در سواحل دریاهای مناطق معتدل میروید. برگهایش باریک و کشیده و همه در ته ساقه جمعند. هر برگ دارای 3 تا 7 رگبرگ اصلی است. گلهایش صورتی و گل آذینش خوشه ای است که در انتهای ساقه بدون برگ قرار دارند. ارتفاع گیاه بین 20 تا 60 سانتیمتر است. عودالاحمر. چمن هلندی. چمن اُلَمپی. ارمیریا. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

گیاهی است پایا از تیره برغست ها که بیشتر در سواحل دریاهای مناطق معتدل میروید برگهایش باریک و کشیده و همه در ته ساقه جمعند

دانشنامه آزاد فارسی

عود قرمز (Armeria)
جنسی مشتمل بر ۵۰ گونه از گیاهان بادوام کلاله دار، از خانوادۀ کلاه میرحسن. عموماً به عود قرمز معروف اند. برگ های این گیاهان به رنگ سبز تیره و خطی اند و گل های آن ها به رنگ صورتی، قرمز یا سفیدند و با تراکم ۱۰ تا ۲۵ میلی متر، و به صورت متقاطع می رویند. عود قرمز دریایی (Armeria maritima) از صخره های ساحلی و مراتع، و نیز در صخره های کوهستانی و مرداب های آب شور، در همۀ نقاط انگلستان و اروپای شمالی می روید. این گیاه را به سبب گل آذین گلی رنگ و زیبایش به صورت زینتی کشت می کنند.