لغت نامه دهخدا عنان بسودن. [ ع ِ ب ِ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه است از تاختن. بشتاب رفتن. بتعجیل اسب راندن : بدیشان چنین گفت پیران که زودعنان تکاور بباید بسود.فردوسی.
