شکر سرب

لغت نامه دهخدا

شکر سرب. [ ش َ ک َ رِ س ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) استات دُو پلُم . ( از یادداشت مؤلف ). استات سرب را گویند که شیرین مزه ولی سمی و بسیار خطرناک است فرمول شیمیایی آن Pb ( Coo CH3 ) است. ( فرهنگ فارسی معین : شکَر ).

فرهنگ عمید

جسمی متبلور و شیرین اما سمی و خطرناک، استات دوپلمب، استات سرب.

فرهنگ فارسی

استات سرب را گویند که شیرین مزه ولی سمی و بسیار خطرناک است .

دانشنامه آزاد فارسی

شِکَرِ سُرب (Sugar of lead)
(یا: قند سرب) اتانوئات سرب (IV) یا تترااستات سرب، با فرمول شیمیایی pb (CH۲COO)۲ , ۳H۲O. در آب تجزیه می شود و در اسید اتانوئیک خالص محلول است. شبکۀ بلوری آن تک شیب است و در ۱۷۵ درجۀ سلسیوس ذوب می شود. براثر انحلال اکسید سرب (IV) دی سرب (II) در اسید اتانوئیک گرم به دست می آید. در محلول اساساً به منزلۀ ترکیبی کووالانت رفتار می کند. شکر سرب براثر حل شدن در آب اسید استیک، انیدرید استیک، و pb۳o۴ تولید می کند.