سیلاب دوانی

لغت نامه دهخدا

سیلاب دوانی. [ س َ / س ِ دَ ] ( حامص مرکب ) مجازاً، کرم کردن و بسیار بخشیدن. ( آنندراج ). سخاوت و داد و دهش بسیار. ( ناظم الاطباء ) :
ابر لطف تو بسیلاب دوانی محتاج
من لب تشنه بیک قطره چکانی محتاج.محتشم ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

مجازا کرم کردن و بسیار بخشیدن
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال میلادی فال میلادی فال عشق فال عشق فال لنورماند فال لنورماند فال تاروت فال تاروت