لغت نامه دهخدا سباق بردن. [ س ِ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) پیشی گرفتن. جلو افتادن : ای خداوندخراسان و شهنشاه عراق ای بمردی و بشاهی برده از شاهان سباق.منوچهری.
