لغت نامه دهخدا ( ربیعبن معاویة ) ربیعبن معاویة. [ رَ ع ِ ن ِ م ُ ی َ ] ( اِخ ) ابن خفاجةبن عمروبن عقیل خفاجی. صحابیست. او بیعت کرد و اسلام آورد. رجوع به الاصابة قسم 1 ج 1 شود.
