دایم الخمر

لغت نامه دهخدا

دایم الخمر. [ ی ِ مُل ْ خ َ ] ( ع ص مرکب ) باده پرست.همیشه مست. مست مدام. پیوسته مست. دائم الخمر. سکیر. سکور. که پیوسته شراب خورد. رجوع به دائم الخمر شود.

فرهنگ معین

(یِ مُ لْ خَ ) [ ع . ] (ص مر. ) آن که معتاد به نوشیدن الکل باشد، مدمن .

فرهنگ فارسی

باده پرست

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:الکلیسم

ویکی واژه

آن که معتاد به نوشیدن الکل باشد، مدمن.