لغت نامه دهخدا خودخوره. [ خوَدْ / خُدْ خوَ / خ ُ رَ / رِ ] ( ن مف مرکب ) آنکه غم خویش بکس نگوید تا تسکین یابد. ( یادداشت بخط مؤلف ).
