خنده مین

لغت نامه دهخدا

خنده مین. [ خ َ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) خنده دار. مضحک. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
گفت لاغی خنده مین تراز دو بار
کرد او آن ترک را کلی شکار.مولوی.خنده مین تر از تو هیچ افسانه نیست
بر لب گور خراب خود بایست.مولوی.

فرهنگ فارسی

خنده دار مضحک
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال لنورماند فال لنورماند فال پی ام سی فال پی ام سی فال تاروت فال تاروت