لغت نامه دهخدا خرک کتف. [ خ َ رَ ک ِ ک ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شاید دنباله ترقوه. ( یادداشت بخط مؤلف ) : بعضی از اوتار عضلهاء روی از چنبر گردن رُسته باشد و بعضی از سر استخوان سینه و بعضی سینه و بعضی از خرک کتف. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
