خر دراز بستن

لغت نامه دهخدا

خر دراز بستن. [خ َ دِ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از عرض تجمل و شأن کردن و به بی غمی و به فراغ بال گذراندن :
وحشی بس است چند توان بست خرد راز
از خر ظریف شهر بیندیش زینهار.وحشی ( از آنندراج ).به اهل میکده زاهد کند نواخوانی
دراز بسته چو طنبور خوش خر خود را.اشرف ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

کنایه از عرض تجمل و شان کردن و به بی غم و بفراغ بال گذراندن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم