خانه ٔ زنجیر

لغت نامه دهخدا

خانه زنجیر. [ ن َ / ن ِ ی ِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دانه زنجیر. حلقه زنجیر :
هزار حیف که در دودمان عشق نماند
کسی که خانه زنجیر را بپا دارد.تنها ( از آنندراج ).ما ز قید او نمیخواهیم پا بیرون کشیم
ورنه در باز است دایم خانه زنجیر را.کلیم ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

دانه زنجیر حلقه زنجیر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم