دانشنامه اسلامی
این طایفه در پی سختگیری های حجاج بن یوسف به شیعیان، از کوفه به قم مهاجرت کردند و قم را مرکز برای سکونت خود و ترویج تشیع در ایران ساختند. علت انتخاب قم از سوی اشعریون، فتح این ناحیه توسط جدشان مالک بن عامر بوده است. قدرت و نفوذ آنها در قم به گونه ای بوده که قم را از تابعیت اصفهان خارج کرده و حتی از حاکمان اصفهان مالیات می گرفته اند. شخصیت های برجسته ای از این خاندان، در شمار شاگردان و نزدیکان اهل بیت(ع) هستند.
اشعریان اصالتا یمنی و از اعراب قحطانی بودند، علت نام گذاری آنان به اشعری این بود که نسب آنان به نبت بن ادد بن زید بن یشجب بن عریب بن زید بن کهلان معروف به اشعر می رسید. بعضی در علت نامگذاری این طایفه به اشعر گفته اند که جد آنان پر مو بوده است.