دانشنامه اسلامی
این اصطلاح از جمله اصطلاحاتی است که در مدح و ستایش راویان استعمال شده است. برخی این اصطلاح و حب الامام (علیه السّلام) للراوی را از اموری دانسته اند که بوسیله آنها وثاقت و حسن راوی اثبات می شود. برخی دیگر گفته اند: اگر شخصی در نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و یا امام (علیه السّلام) محبوب بود من شخصاً از آن وثاقت وی را استفاده می کنم برای این که دوست داشتن نشانه رضایت از افعال و کردار محبوب است، معقول نیست معصومی که رضایتش تابع رضایت خداوند و خشمش تابع خشم خداوند است از کسی رضایت داشته باشد که گناه کبیره مرتکب می شود و یا اصرار بر صغیره دارد بنا بر این آن کسی که محبوب پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و امام (علیه السّلام) است کمال اطاعت را از خداوند دارد و صاحب ملکه قدسیه می باشد.
