تشویر دادن

لغت نامه دهخدا

تشویر دادن. [ ت َش ْ دَ ] ( مص مرکب ) شرمگین کردن. خجل کردن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) :
کند لطائف طبع تو بحر را حیران
دهد شمائل حلم تو کوه را تشویر.انوری ( از آنندراج ).ز مکر طاعن طاعون گرفته ایمن باش
که بانگ سگ ندهد نور ماه را تشویر.بدر جاجرمی.و رجوع به تشویر شود.

فرهنگ فارسی

شرمگین کردن خجل کردن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم