تحاشی کردن

لغت نامه دهخدا

تحاشی کردن. [ ت َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) انکار کردن و قبول نکردن و نپذیرفتن و امتناع نمودن و به یک سو رفتن. کیبیدن. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) تن زدنپرهیز کردن دوری جستن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم