لغت نامه دهخدا تب بی دور. [ ت َ ب ِ بی دَ / دُو ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب )تب نامنظم. نوبه غیرمنظم. تب دیوانه. رجوع به تب ودیگر ترکیبهای آن و نوبه غیرمنظم و تب مالت شود.
