بام فراخ

لغت نامه دهخدا

بام فراخ. [ م ِ ف َ ] ( ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) بام گشاده رواق. ( مجموعه مترادفات ). کنایه از فلک نهم است که عرش باشد. و رجوع به بام شود.

فرهنگ فارسی

کنایه از فلک نهم است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم