لغت نامه دهخدا ( بازی آموز ) بازی آموز. ( نف مرکب ) آموزنده بازی. تعلیم دهنده بازی. رقص آموز : بازی آموز لعبتان طرازاز پس پرده گشت لعبت باز.نظامی ( هفت پیکر ص 280 ).
