لغت نامه دهخدا بادیه پیمائی. [ ی َ/ ی ِ پ َ / پ ِ ] ( حامص مرکب ) عمل بادیه پیما. بادیه پیمودن. بادیه طی کردن. بادیه درنوردیدن : رهروی روی به تنهائی کردبهر حج بادیه پیمائی کرد.جامی ( از فرهنگ ضیا ).
