معنی باد فروش

باد فروش

لغت نامه دهخدا

بادفروش. [ ف ُ ] ( نف مرکب ) بمعنی بادپر است. آنچه بعضی محققین گمان برده اند که بادفروش فارسی تراشیده اهل هند است از عدم اعتنا بود، چرا که شاعر مذکور به هند نیامده و بدخشانی الاصل و همدانی المولد است. نصیرای بدخشانی گوید :
بسان بادفروشان چه بادپیمائی
که در شرافت ذات از گروه ابراری.( از آنندراج : بادپران ).متکبر. لاف زن. رجوع به بادبر، بادپر، بادغن ، بادفر، فیاش ، بادپران ، لاف زن ، بادفرا و بادخوان شود. || آنکه انساب مردم نام بنام یاد کند بر سبیل مدح و آنرا در عرف بهک خوانند به های تازی مخلوطالتلفظ به ها و الف و تای هندی و رشیدی ترجمه بادخوان بلفظ بادفروش کرده و در این صورت بینهما ترادف بود. ( آنندراج : بادپران ).