دانشنامه اسلامی
← استحباب خواندن آیه سخره
۱. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۵۴.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۱۹۵.
...
[ویکی شیعه] آیه سخره. آیه سُخرَه به آیات ۵۴ تا ۵۶ سوره اعراف اشاره دارد که همه چیز را مُسخّر خدا می داند. در روایات برای خواندن این آیه خواصی همچون آرامش قلبی، دفع وسوسه و حفظ از ساحران و شیاطین ذکر شده است. خواندن آیه سخره بعد از نماز صبح، هنگام رسیدن حاجی به عرفات و هنگام ورود به مسجد، مستحب است.
آیه سخره در برخی از روایات که به خواص یا آداب آن اشاره دارد، آیات ۵۴ تا ۵۶ سوره اعراف است و برخی از علما نیز بر آن تأکید نموده اند؛ اما مجلسی فقط آیه ۵۴ را آیه سخره دانسته و اینکه تا آیه ۵۶ نیز جزء آن باشد را به عنوان یک احتمال، مستند به قول شیخ بهائی بیان نموده است.
چون آیه سخره دلالت می نماید بر اینکه همه اشیاء مسخر خداوند هستند، به این نام معروف شده است
[ویکی اهل البیت] آیه سخره. به آیات 54 تا 56 سورۀ اعراف آیه سخره گفته می شود در روایات برای آیه سخره خواص متعددی ذکر شده است و به خواندن آن در موارد و حالاتی سفارش شده است.
برخی آیه سخره را آیه 54 سوره اعراف می دانند:
«إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّموَاتِ وَالأَرْضَ فی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَی عَلَی الْعَرْشِ یُغْشِی الَّیْلَ النَّهَارَ یَطْلُبُهُ حَثِیثاً والشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَالأَمْرُ تَبَارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعَلَمِینَ».
و برخی از علما همچون شیخ بهائی، حاجی سبزواری و علامه حسن زاده آملی دو آیه بعد از آن را هم جزء آن دانسته اند: «ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَةً إِنَّهُ لاَیُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ وَلاَتُفْسِدُوا فِی الأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِیبٌ مِنَ الُمحْسِنِینَ».
در کتاب جامع المقاصد نیز به همین شکل یعنی تا آیه 57 آیه سخره دانسته شده است.
در کتاب کافی حدیثی از امام صادق علیه السلام نقل شده است بدین مضمون که: طلحه و زبیر مردی از طایفه عبدالقیس را که خِداش نام داشت خدمت امیرالمؤمنین صلوات اللّه علیه فرستادند و به او گفتند: ما ترا بسوی مردی می فرستیم که خود او و خاندانش را از دیر زمان به جادوگری و غیب گوئی می شناسیم و در میان اطرافیان ما، تو از خود ما هم بیشتر مورد اعتمادی که آن را از او نپذیری و با او مخاصمه کنی تا حقیقت امر بر تو معلوم گردد ... چون خداش به نزد علی علیه السلام آمد بنا به سفارشی که زبیر به او کرده بود آیه سخره را زیر لب زمزمه می نمود تا به خیال خود نعوذ بالله از نیرنگ ان حضرت در امان بماند.
علی علیه السلام پس از آنکه او را از سفارشهای زبیر به خودش با خبر نمود بدو گفت: ترا به خدا سوگند می دهم آیا او به تو سخنی آموخت که چون نزد من آمدی آن را بخوانی؟
علی علیه السلام فرمود: آیه سخره بود؟
[ویکی فقه] آیه سخره (علوم قرآنی). آیه ۵۴ اعراف، درباره آفرینش ماه و خورشید و ستارگان و مسخر بودن آنها برای خداوند می باشد.
به آیه ۵۴ سوره اعراف، به تناسب این که درباره تسخیر خورشید و ماه و ستارگان سخن گفته است، «آیه سخره» می گویند
آیه مربوطه
(ان ربکم الله الذی خلق السماوات و الارض فی ستة ایام ثم استوی علی العرش یغشی اللیل النهار یطلبه حثیثا و الشمس و القمر و النجوم مسخرات بامره الا له الخلق و الامر تبارک الله رب العالمین)؛« پروردگار شما خداوندی است که آسمانها و زمین را در شش روز (شش دوران) آفرید، سپس به تدبیر جهان هستی پرداخت، با (پرده تاریک) شب، روز را می پوشاند و شب به دنبال روز به سرعت در حرکت است، و خورشید و ماه و ستارگان را آفرید در حالی که مسخر فرمان او هستند، آگاه باشید که آفرینش و تدبیر (جهان) برای او (و به فرمان او) است. پر برکت (و زوال ناپذیر) است خداوندی که پروردگار جهانیان است».
اعراف/سوره۷، آیه۵۴.
ا. معرفی معبود حقیقی و واقعی با ذکر صفات خاص او.ب. آفرینش جهان در شش روز (مرحله): برخی از مفسران.
← دوران های شش گانه
...
