[ویکی اهل البیت] آیت الله لنگرودی. مرحوم آیت الله حاج سید مرتضی فرزند سید حسین فرزند قاضی میر سعید لنگرودی معروف به آیت الله لنگرودی یکی از آیات و مدرسین بزرگ فقها در قرن اخیر است. فقیهی محقق و متتبع، مجتهدی اصولی، مفسری محدث و مدقق بود.معظم له در سال 1306 در یکی از قصبات لنگرود متولد شد. در اوایل جوانی مدتی در دار العلم قزوین بود بعدا وارد تهران شد و چند سالی از محضر آیات تنکابنی و حاج شیخ عبد النبی نوری کسب علوم فقهی می نمود و سپس در سال 1338 عازم نجف اشرف گردید و سالها از محضر آیت الله بلاغی، آیت الله نائینی، آقا ضیاء عراقی و مرحوم اصفهانی علیهم الرحمه استفاده می نمود و خود به درجه اجتهاد و مقام استادی ارتقاء یافت و در مراجعت از عتبات مدتی در جمله اساتید حوزه قم بود، ولی دیری نگذشت که به نجف مراجعت نمود و تا سال 1361 در سلک مدرسین حوزه نجف قرار گرفت. مرحوم آیت الله لنگرودی از سال 1361 تا سال 1372 بنا به دعوت اهالی تهران در مسجد حاج ابو الفتح نزدیک خیابان خراسان به اقامه جماعت و خدمت مذهبی اشتغال داشت. پس از یازدهم سال مجددا وارد حوزه قم گردید و در ردیف اساتید بزرگ حوزه تا آخر عمر از وجود او علمای اعلام بهره مند بودند. آیت الله لنگرودی تقریرات آیت الله نائینی را در اصول فقه به رشته تحریر برد و رسائلی در طهارة، صلوة، خمس و متاجر در چند جلد از خویش به یادگار گذاشت و سرانجام در روز پنجشنبه نوزدهم صفر سال 1383 در قم وفات نمود و در حرم فاطمه معصومه سلام الله علیها جنب علما مدفون شد.
