دانشنامه اسلامی
او در حال اجتهاد بود که سالها در نجف از کرسی درس آیات عظام: رشتی، ایروانی، شیرازی، نوری و تهرانی که ذکر آنها گذشت به درجه اجتهاد و مقام استادی نائل گردید و جهت ارشاد و ترویج اسلام در زادگاه خویش مراجعت کرد و سالها در این شهرستان ملجأ و پناه مردم عصر خویش بود (که اگر در حوزه های بزرگ به بحث و تحقیق و تدریس علما می پرداخت و در جمله مدرسین بزرگ و مراجع عالی مقام قرار می گرفت).
آیت الله بیرجندی دانشمندی متواضع و مجتهدی زاهد و خاشع بود. نماز جمعه را واجب عینی می دانست و خود سالها اقامه جمعه و جماعت داشت. او زنی را که چهار سال شوهرش مفقود الاثر باشد مطلقه می دانست و در بقای تقلید از میت اعلم اصرار داشت. تألیفات او زیاد که اهم آنها عبارتند: زهر الریاض در شرح ریاض المسائل در فقه، وثیقة الفقها، ذخیرة المعاد، فصل خطاب، اکفاء مکائد، ایضاح طریق، انوار معرفت، نور معرفت، کبریت احمر، سفیه (یا کشکول)، سیر و سلوک، مفتاح فردوس، فاکهه ذاکرین، ایضاح طریق، فوائد طوسیه، عوائد در درائت و ازاحه در نماز... آیت الله بیرجندی پس از عمری تحقیق و تألیف و خدمات به اسلام و مردم سرانجام در شب جمعه نیمه ذیحجه 1352 در بیرجند وفات نمود. با مرگش ثلمه به جهان تشیع و اهالی آن سامان وارد شد.
