دانشنامه اسلامی
۱. دنیاطلبی:
گاه انسان برای رسیدن به اموال یا مقامهای دنیوی دست به ارتکاب حرام از جمله افترا می زند.
← دنیا طلبی عالمان یهود
۲. نپذیرفتن تکلیف:
یکی دیگر از اهداف افترا زنندگان سرپیچی از پذیرش تکالیف الهی است، چنان که یهود برای اینکه از پذیرش اسلام امتناع ورزند. مرتکب افترا شده و به دروغ می گفتند: خداوند از ما عهد گرفته است که به هیچ پیامبری ایمان نیاوریم، مگر اینکه قربانی ای بیاورد که آتش آن را فراگیرد: «إنّ اللّه عهد إلینا ألاّنؤمن لرسول حتّی یأتینا بقربان تأکله النّار».
توجیه عقاید باطل
۳. توجیه عقاید باطل:
از جمله اهداف و انگیزه های عمده مشرکان در ارتکاب افترا، توجیه کردن عقاید باطل خویش بود، بر همین اساس، آنان شرک خود و پدرانشان و همچنین تحریم برخی امور را مقتضای اراده الهی می دانستند که خود هیچ نقشی در تغییر آن ندارند: «سَیقولُ الَّذینَ اَشرَکوا لَو شاءَ اللّهُ ما اَشرَکنا ولا ءاباؤُنا ولا حَرَّمنا مِن شَیء» و نیز حتی گاهی فراتر از این، می گفتند: بلکه خداوند خود ما را به ارتکاب حرام فرمان داده است: «و اِذا فَعَلوا فـحِشَةً قالوا ... واللّهُ اَمَرَنا بِها».
تبرئه خود
...
