انشر و منشر

لغت نامه دهخدا

انشر و منشر. [ اَ ش َ رُ م َ ش َ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) در تداول عوام ، غوغا. آشوب. هیاهوی عظیم. جنگ وجدال خانگی سخت. جدال. نزاع.
- انشر و منشری بپا کردن . انشر و منشر راه انداختن. ( از یادداشتهای مؤلف ).