دانشنامه اسلامی
اسلام و بویژه قرآن کریم، نسبت به انسان رویکرد خاصی را ارائه می دهد. برخلاف دیدگاه اومانیستی که با نفی هرگونه موجود مجرد و نیز نفی روح مجرد انسان، بدن و امیال او را محور عالم قرار داده و در صدد است کل جهان را بر اساس امیال خود شکل داده و مسلط بر طبیعت گردد، در رویکرد اسلامی، محور عالم، انسان خطاکار نیست بلکه خدای متعال محور همه امور است؛ یعنی هم امور تکوینی عالم به خدای متعال بر می گردد (و در قرآن کریم، خدای متعال خالق همه اشیای عالم است و هیچ موجودی به صورت مستقل در ایجاد هیچ موجود دیگر مؤثر نمی باشد) و هم نظام تشریع با اراده حکیمانه الهی شکل می گیرد.انسان اسلامی با واقع بینی و به دور از هرگونه تکبر و قضاوت غیر صحیح نسبت به خودش، به نقص های معرفتی مختلف و گوناگون خویش و نیز وجود امیال، هوی و هوس های متنوع در درون خود که عدم ایجاد اعتدال در ارضای هریک از آنها موجب تباهی انسان و اسارت عقل او می گردد، کاملا وقوف دارد و به همین جهت خویشتن را محتاج راهنمایی های موجود برتر و کامل تری (یعنی خدای متعال) می داند که به سبب برخورداری از علم، قدرت و سایر کمالات نامتناهی از هرگونه خطا و اشتباه و نیز تاثیرپذیری از هوی و هوس به دور است. و با نگاه تردیدآمیز به دستاورد عقل محدود و غیر مصون از خطا و نیز متاثر از امیال و هواهای نفسانی خویش، وصول و دستیابی به سعادت و کمال حقیقی و نهایی خویش را در سایه پیروی صادقانه از هادیانی می داند که از ناحیه آن موجود کامل نامتناهی فرستاده شده اند.
مهم ترین رکن دیدگاه دین اسلام
خدامحوری - و نه انسان محوری - مهم ترین رکن دیدگاه و رویکرد دین اسلام به همه پدیده ها و از جمله انسان است. برای روشن شدن نظر اسلام در این مساله، مباحث را در چهار دیدگاهی که در بخش اول (اومانیسم) بیان گردید، پی می گیریم:
← دیدگاه هستی شناسانه
۱. ↑ سجده/سوره۳۲، آیه۷.
...
