لغت نامه دهخدا امین داشتن. [ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) ایتمان. ( تاج المصادر بیهقی ). مورد اعتماد داشتن. رازدار شمردن : ترا من خردمند پنداشتم باسرار ملکت امین داشتم.سعدی.و رجوع به امین شود.
