دانشنامه اسلامی
امر طریقی، از اقسام اوامر غیر تبلیغی است، و اوامر غیر تبلیغی، زیر مجموعه اوامر غیر مستقیم می باشد.گاهی مولا به طور مستقیم و گاهی به طور غیر مستقیم به چیزی دستور می دهد، در مورد دوم گاهی مامور اول فقط ماموریت تبلیغ و رساندن امر مولا را به مامور دوم دارد و گاهی مامور اول، صرفاً پیام رسان نیست بلکه وظیفه دارد به طور مستقل از سوی خود امر کند؛ یعنی امر کردن او به مامور دوم، مطلوب مولا است، مانند اینکه در روایات آمده است: «مُرُوهم بالصلاة و هم ابناء سبع»؛ در این روایت، شارع مقدس به والدین امر نموده که کودکان هفت ساله خود را به خواندن نماز امر کنند؛ یعنی هم امر کردن والدین مطلوب مولا است و هم انجام فعل در خارج به وسیله مامور دوم (کودکان هفت ساله)؛ به این گونه اوامر، اوامر طریقی می گویند، زیرا هدف و غرض آمر از امر کردن، انجام کار به وسیله مامور دوم است و امر مامور اول صرفاً طریق و پلی برای رسیدن مولا به غرض خود می باشد، هر چند خود آن نیز مطلوبیت دارد.
دلالت امر طریقی بر وجوب
در اینکه چنین امری بر وجوب فعل بر مامور دوم دلالت می کند یا نه، اختلاف است؛ مشهور اعتقاد دارند امر به امر، بر وجوب فعل بر مامور دوم دلالت می کند.
