اعتبار ماندن

لغت نامه دهخدا

اعتبار ماندن. [ اِ ت ِ دَ ] ( مص مرکب ) پایدار بودن ارج و ارزش چیزی. باقی بودن اعتبار :
ز بسکه داشتی ای گل همیشه خوار مرا
نماند پیش کسان هیچ اعتبار مرا.فغانی شیرازی ( از ارمغان آصفی ).