اطلاق مفرد بر جمع

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اطلاق مفرد بر جمع به ذکر صیغه مفرد و اراده جمع اطلاق می شود و از اقسام مجاز لغوی می باشد.
«اطلاق مفرد بر جمع» به معنای آوردن لفظ مفرد به جای جمع و از اقسام مجاز لغوی است؛
مثال
۱. (ان الانسان لفی خسر)؛ "که واقعا انسان دستخوش زیان است". در این آیه کلمه «الانسان» مفرد است که به دلیل ادامه آیه: (الا الذین آمنوا...) ، به معنای «اناسی» آمده است.۲. (ان الانسان خلق هلوعا)؛ "به راستی که انسان سخت آزمند(و بی تاب) خلق شده است". در این آیه نیز همه انسان ها مراد است؛ به دلیل استثنایی که در دو آیه پس از آن آمده است: (الا المصلین).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم