دانشنامه اسلامی
اسلوب قرآن ، آن شیوه ویژه ای است که خداوند متعالی در قرآن کریم برای ادای مقاصد خویش برگزیده است. و اما « بلاغت » به معنای رسیدن و رسایی و دستیابی به کمال و غایت چیزی است و در اصطلاح ، تعاریف گوناگونی دارد؛ ابن رشیق قیروانی می گوید: «البلاغة وضع الکلام موضعه من طول او ایجاز مع حسن العبارة؛ بلاغت، قرار دادن سخن در جای خودش با عبارتی نیکو است؛ چه عبارت کوتاه باشد یا بلند». ابی هلال عسکری نیز می گوید: «بلاغت عبارت است از روشنی معنا و زیبایی لفظ».
اقسام علوم بلاغی
علوم بلاغی بر سه قسم است: ۱. علم معانی ؛ ۲. علم بیان ؛ ۳. علم بدیع . البته، این تقسیم، نزد قدما وجود نداشت، بلکه همه ابواب را زیر یک عنوان قرار می دادند، چنان که رمانی بلاغت را به ده قسم تقسیم کرده است: ایجاز ، تشبیه ، استعاره ، تلاؤم ، فواصل ، تجانس ، تصریف ، تضمین ، مبالغه و حسن بیان .
بلاغت در آغاز پیدایش
بلاغت در آغاز پیدایش، بدیع نامیده می شد و بر فنون بلاغی شناخته شده در آن زمان نیز بدیع اطلاق می گردید. تمامی فنون بلاغت ، بیان نیز خوانده شده است، و بلاغت و فصاحت نیز به صورت مترادف استعمال می شد.
هدف از علوم بلاغی
...
