دانشنامه اسلامی
مخلقه نزدیک ترین ستون به محراب نماز رسول خدا (صلی الله علیه و اله) است که از غرب به پشت محراب اتصال دارد و اکنون کمی جلوتر از محل اصلی آن قرار دارد و بالای آن در دایره ای سبز با خط طلایی عبارت «اسطوانة المخلقة» نوشته شده است.
وجه تسمیه
مخلقه از خلوق یا خلاق به معنای بوی خوش، گونه ای عطر است که بخش عمده آن از زعفران است. این ستون از آن رو مخلقه (عطرآگین) نام گرفت که برای معطرسازی فضای مسجد، آن را به خلوق می آغشتند یا بر آن عود می سوزاندند.
خوشبوکنندگان مسجدالنبی
گویند نخستین کسی که مسجدالنبی را خوشبو کرد، همسر عثمان بن مظعون از نخستین مسلمانان بود که چون همسرش در مسجد آب دهان افکند، آن را شست و خوشبو کرد. به گزارش جابر بن عبدالله انصاری، نخستین کسی که مسجدالنبی را خوشبو کرد، عثمان بن عفان بود. در حکومت بنی امیه، عمر بن عبدالعزیز (حک: ۹۹ـ۱۰۱ق.) و در دوران عباسیان، خیزران مادر هارون الرشید به سال ۱۷۰ق. بدین کار پرداخت. گویا از این هنگام، معطر ساختن فضای مسجد رواج یافت.
جایگاه استوانه مخلقه
...
