لغت نامه دهخدا استوارهیکل. [ اُ ت ُ هََ / هَِ ک َ ] ( ص مرکب ) که تن قوی و ستبر دارد: ناقة مضبرة؛ ماده شتر استوارهیکل. ( منتهی الارب ).
