دانشنامه اسلامی
کتب حاوی 40 باب است که در واقع چهل موضوع اخلاقی انتخاب و در ذیل هر عنوان چند حدیث مرتبط با آن ذکر شده است.
سنّت تدوین چهل حدیث (اربعین نویسی) از اواخر سده دوم آغاز شد. کهن ترین اثر شناخته شده با عنوان الاربعین، ظاهراً تألیف عبداللّه بن مبارک مَرْوَزی بوده است؛ اما کهن ترین اربعین موجود کتاب الاربعین عن المشایخ عن الاربعین صحابیاً نوشته محمد بن اسلم طوسی است. در سده چهارم ابوالعباس حسن بن سفیان نَسَوی کتاب الاربعین را در زمینه مسائل اجتماعی و اخلاقی و ابوبکر محمد بن حسین آجری (متوفی 360ق)، الاربعون حدیثاً را در زمینه عقاید و اخلاق و احکام نوشتند.
با ظهور دولت صفوی و مهاجرت علمای جبل عامل به ایران، دانش حدیث رشد فزاینده ای در بین شیعیان یافت و در نتیجه، جریان جدیدی در اربعین نویسی آغاز شد. برخی از علمای جبل عامل، چون حسین بن عبدالصمد عاملی (متوفی 984ق) و فرزندش بهاءالدین عاملی، معروف به شیخ بهائی، آثاری دراین باره تألیف کردند.
احادیث کتاب از احادیث اخلاقی انتخاب شده اند که روایان موثقی چون علی بن اسباط، داود بن فرقد، معاویه بن وهب و ابوحمزه ثمالی از ائمه اطهار(ع) نقل کرده اند.
