دانشنامه اسلامی
هدف نویسنده شناسایی ویژگی ها و اختیارات فقه امامیه با بررسی چشم اندازهای تاریخی آن و اشاره به منابع، شخصیت ها و نظریه های خاص فقهی است.
دو روش کلی در فقه شناسی وجود دارد یک روش فقه را به مانند ساختاری ارگانیک به دوران کودکی، دوران جوانی، دوران پیری و دوران افول تقسیم می کند اما روش دیگر تحولات و تغییرات تشریع و اجتهاد را بر پایه علل و حوادث و شخصیت های تاثیر گذار و پژوهش در میراث و منابع جامع توضیح می دهد نویسنده معتقد است این روش دوم با فقه و اجتهاد شیعی تناسب دارد و می تواند اجتهاد زنده شیعه را توضیح دهد.
نویسنده، معتقد است فقه شیعه به دلیل داشتن شمول و گستردگی و روشنایی منابع و مصادر بر دیگر مذاهب فقهی برتری دارد و برای توضیح این امتیازات به مطالعه متون و نظریات فقیهان گذشته تا عصر حاضر می پردازد و ادوار و مراحل شکل گیری فقه امامی را در 7 مرحله پی می گیرد:
دوره اول، عصر نشاط اجتهاد اسلامی است که منابع آن قرآن و سنت نبوی است در این دوره صحابه و تابعین بزرگ اولین مجموعه های فقهی حدیثی را از اهل بیت فرا گرفتند.
