اتش اسمانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آتش آسمانی. آتش برابر عربی نار است و مقصود از آن در این مدخل، آتش دنیایی است نه آخرتی، و از کاربردهای استعاره ای و تشبیهی آن نیز برداشت شده است. در این مدخل از واژه های «تورون»، «حرق»، «موریات» و «نار» استفاده شده است.
سوختن قربانی مدعی رسالت با آتش آسمانی، عهدی الهی در پندار یهود برای ایمان به رسولان:«الذین قالوا ان الله عهد الینآ الا نؤمن لرسول حتی یاتینا بقربان تاکله النار قل قد جآءکم رسل من قبلی بالبینـت وبالذی قلتم فلم قتلتموهم ان کنتم صـدقین.»(اینها) همان کسانی (هستند) که گفتند: « خداوند از ما پیمان گرفته که به هیچ پیامبری ایمان نیاوریم تا (این معجزه را انجام دهد:) یک قربانی بیاورد، که آتش ( صاعقه آسمانی ) آن را بخورد!» بگو: «پیامبرانی پیش از من، برای شما آمدند؛ و دلایل روشن، و آنچه را گفتید آوردند؛ پس چرا آنها را به قتل رساندید اگر راست می گویید؟!» (مراد از «الذین قالوا» طبق شان نزول گروهی از یهود می باشد.)
مجمع البیان، ذیل آیه.
سوختن قربانی مدعی رسالت در آتشی از آسمان ، نشانه راست گویی او از دیدگاه یهود:الذین قالوا ان الله عهد الینآ الا نؤمن لرسول حتی یاتینا بقربان تاکله النار قل قد جآءکم رسل من قبلی بالبینـت وبالذی قلتم فلم قتلتموهم ان کنتم صـدقین.
آل عمران/سوره۳، آیه۱۸۳.
سوخته شدن قربانی به آتش آسمانی، معجزه برخی انبیا و رسولان بنی اسرائیل:الذین قالوا ان الله عهد الینآ الا نؤمن لرسول حتی یاتینا بقربان تاکله النار قل قد جآءکم رسل من قبلی بالبینـت وبالذی قلتم فلم قتلتموهم ان کنتم صـدقین.
آل عمران/سوره۳، آیه۱۸۳.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم