دانشنامه اسلامی
عاصی (عمرو) بن سهیل بن عمرو از تیره بنی عامر از اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله.
برخی ابوجندل را با برادرش عبدالله که از بدریون است، اشتباه گرفته اند. او در مکه اسلام آورد و به وسیله پدرش زندانی شد. با شنیدن خبر ورود پیامبر صلی الله علیه و آله به حدیبیه در سال ششم هجری با غل و زنجیر از زندان گریخت و به مسلمانان پیوست.
در این زمان، قرارداد صلح بین پیامبر و سهیل بن عمرو (پدر ابوجندل) به نمایندگی از مشرکان، به تازگی بسته شده یا به مراحل پایانی اش رسیده بود و سهیل، طبق یکی از بندهای آن (بازگرداندن تازه مسلمانان مکی) بازگرداندن ابوجندل را طلبید و به نقلی، کامل شدن قرارداد را مشروط به آن دانست.
پیامبر صلی الله علیه و آله به ابوجندل فرمود: شکیبا باش و پاداشت را از خدا بخواه. خداوند بزودی برای تو و همراهانت گشایش خواهد کرد. ما با این قوم، قرارداد صلح بسته ایم.
عُمَر ابوجندل را به کشتن پدرش تشویق کرد. ابوجندل پرسید: چرا تو او را نمی کشی؟ گفت: پیامبر مرا از کشتن او و غیر او نهی کرده است. وی با رد پیشنهاد عمر گفت: تو برای اطاعت رسول خدا شایسته تر از من نیستی.
وعده پیامبر بزودی محقق شد و ابوجندل دوباره از زندان گریخت و به ابوبصیر و دیگر مسلمانان مکی پیوست که از شکنجه مشرکان مکه به عیص (منطقه ای در اطراف مدینه) رفته بودند و با ناامن کردن راه کاروان های تجاری قریش، آنان را به لغو آن بند واداشتند؛ سپس ابوجندل به مدینه آمد و در تمام جنگ های پیامبر صلی الله علیه و آله شرکت کرد.
پس از رحلت پیامبر از نخستین مجاهدانی بود که به شام رفت و در فتح یرموک(منطقه ای نزدیک شام) و مَرْجُ الصُّفر (محلی نزدیک دمشق) شرکت جست. ابوجندل با وجود پیشینه نیکو، در اواخر عمر دچار لغزش شد و به همراه دو تن دیگر از مجاهدانِ جبهه شام، شراب خورد و برای توجیه عملش آیه 93 (یا 91) سوره مائده/ 5 را تأویل کرد.
