دانشنامه اسلامی
ابوالخیر عبدالهادی بن علی بن محمّد بن احمد بن خانبان بن حسن بن علی بن جعفر مؤدّب صوفی اصفهانی، از عرفاء و زُهّاد و محدّثین اصفهان در قرن ششم هجری بوده است.از مردان اهل خیر و صلاح و علم بود. نیکو وعظ می کرد و به خوبی با مردم سلوک می نمود. در اصفهان به زهد و وعظ معروف بود.در همدان از ابوبکر عبداللّه بن حسین بن محمّد بن جعفر رودزاوری، حافظ ابوشجاع شیرویه بن شهردار دیلمی، ابوالعلاء محمّد بن محمّد بن احمد حافظ و ابومحمّد عبدالرّحمان بن محمّد بن حسن دونی صوفی و در اصفهان از ابوعلی حداد استماع حدیث کرده است.تولدش در ماه صفر ۴۱۹ و وفاتش در عصر پنج شنبه ۱۶ جمادی الاولی ۵۵۴ق بود. وی روز جمعه در مسجد خود مدفون گردید.
سمعانی، عبدالکریم، التّحبیر، ج۱، ص۵۰۴.
۱. ↑ سمعانی، عبدالکریم، التّحبیر، ج۱، ص۵۰۴.
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۱۶.
...
