لغت نامه دهخدا ابوحنین. [ اَح ُ ن َ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲبن حسین مدنی. برادر ابراهیم بن عبداﷲ. او از دختر برادر خویش و وی از خالد شاعرروایت کند. و از ابوحنین عبداﷲبن یوسف روایت آرد.
